Christus en die werk van versoening

Vanuit Gospel Translations Afrikaans

Wysiging soos op 16:46, 5 Maart 2012

Om te probeer om die apostel Paulus se leer van die saligheid saam te vat in die vorm van 'n kort opstel kan inderdaad na dwaasheid lyk. Tog moet ons probeer.

Paulus se verkondiging van die Evangelie spruit voort uit die oortuiging dat Jesus van Nasaret die beloofde "Messias" en die Seun van God is wat God na die wêreld gestuur het in "die volheid van die tyd" om Sy beloftes aan Sy volk Israel te vervul (2 Kor. 1:18-22; 6:2; Gal 4:4).. Die groot boodskap van Paulus se prediking is die "geheim" van die Evangelie van Jesus Christus (Kol 1:26; Rom 16:26;. 2 Tim 1:10.). Alhoewel dit voorheen verborge was, is hierdie geheim nou toevertrou aan hom en die ander apostels as "bedienaars van die verborgenhede van God" (1 Kor 4:1;. Ef 3:02 ff..).

Hierdie oortuiging van Paulus help om die verhouding tussen sy leer oor verlossing en die lering van Jesus Christus in die Evangelies te verduidelik. Net soos Christus die koms van die koninkryk van God beklemtoon het, wat die seëninge van die "toekomstige tyd" in die huidige tyd inlei, so beklemtoon Paulus die koms van Jesus Christus as die Een deur wie die verlossende seëninge van God nou aan Sy mense gegee is. Die lering van Jesus in die Evangelies is soortgelyk aan 'n musikale overture wat die tema van die hele Nuwe Testament aankondig: die Koninkryk van God het gekom. Paulus ontvou hierdie tema deur 'n omvattende verduideliking van die saligmakende seëninge van die Koninkryk.

Maar hoe verduidelik die apostel die verlossing wat Christus bring? Wat het Christus bereik deur Sy dood en opstanding en wat bied verlossing vir diegene wat aan Hom behoort?

Paulus se opsomming van sy antwoord op hierdie vraag vind ons in 1 Kor 15:3-4: "Die belangrikste wat ek aan julle oorgelewer het, isdit: Christus het vir ons sondes gesterf, volgens die Skrifte; Hy is begrawe en op die derde dag weer opgewek, volgens die Skrifte." Hierdie opsomming is soortgelyk aan ander in Paulus se sendbriewe (sien 1 Kor 2:2;. Gal 6:14). In hierdie gedeeltes verklaar Paulus dat wanneer hy die Evangelie preek, hy op die soendood en opstanding van Jesus Christus fokus.

In Paulus se briewe word verskeie Bybelse temas gebruik om verskillende aspekte van die redding wat Christus vir gelowiges verkry het. te onderskei. Die hooftemas wat Paulus gebruik om Christus se versoeningswerk te beskryf, sluit in: eerstens, "offer" of "boetedoening" vir die skuld van menslike sonde, tweedens, God se heilige toorn teen sy sondige wesens gunstig stem; derdens, "versoening" of vrede met God; vierdens, "verlossing" van die vloek en die veroordeling van die Wet, en vyfdens, "oorwinning" oor die sonde, dood, en alle magte wat God se koninkryk teenstaan.

Dat Paulus verstaan dat Christus se dood 'n offer vir die sonde van die mens is, is onbetwisbaar. In 1 Kor 15:03 verklaar Paulus dat Christus gesterf het "vir ons sondes." In 'n ander gedeelte sê hy dat God Sy eie Seun "in dieselfde gestalte as die sondige mens" gestuur het "as 'n offer vir die sonde." (Rom. 8:3). Paulus leer ook dat Christus se dood versoening met die toorn van God gebring het. In Sy heiligheid kan God slegs die sonde verafsku. Maar die wonder van die Evangelie is dat God in liefde Sy toorn deur die dood van sy eie Seun versoen het. (Rom. 3:25; 5:9-10; 2 Kor 5:21.). Christus se boetedoening is ook 'n werk van versoening. Deur Sy dood verwyder Christus elke hindernis op die sondaar se pad na vrede met God.

Hierdie werk van versoening sluit 'n Goddelike aspek en 'n menslike aspek in. Dit verwyder nie net die hindernis van God se toorn nie (Rom. 5:9-10), maar dit roep ook die sondaar op om hom met God te versoen (2 Kor. 5:20). Die tema van verlossing neem 'n prominente plek in in Paulus se begrip van Christus se versoening. Die Bybelse idee van verlossing beklemtoon die betaling van 'n prys wat die sondaar se vrymaking van slawerny verseker (1 Tim. 2:5-6). In een van die duidelikste stellings van Christus se versoening as 'n werk van verlossing, verklaar Paulus "Christus het ons losgekoop van die vloek wat die wet meebring, deur in ons plek 'n vervloekte te word" (Gal. 3:13). Ten slotte, 'n funksie van Christus se werk van versoening wat misgekyk word, is die oorwinning wat dit behaal het oor die mag van die sonde, dood, en inderdaad elke vorm van teenkanting teen God se koninklike heerskappy (1 Kor. 15:54-57). Deur Sy dood en opstanding het Christus die magte ontwapen wat God se koninkryk teenstaan (Kol 2:13-15).

Die kernboodskap van Paulus se prediking is ongetwyfeld dat God ingegryp het in die geskiedenis in die Persoon van Sy Seun, Jesus Christus, Wie se versoenende dood en opstanding verlossing meegebring het. Die Evangelie volgens Paulus sluit egter die toepassing van verlossing in Christus in vir gelowiges wat in Christus verenig is met die hulp van Sy Gees. Selfs al druk Paulus nie 'n spesifieke 'volgorde van verlossing' (ordo salutis) uit nie, is die beginsels van so 'n volgorde duidelik uit sy sendbriewe (sien Rom. 8:30; 1 Kor 1:30; 6:11).

Die mees inklusiewe manier waarop Paulus die toepassing van die saligheid beskryf is in terme van die gelowige se vereniging met Christus. Wanneer gelowiges met Christus verenig is met behulp van Sy Gees, het hulle ten volle deel in al die voordele van Sy soenoffer wat Hy namens hulle bewerkstellig het (Rom. 8:2,11; 1 Kor 6:11;.. Ef 4:30).

Vir die doel van ons kort opsomming is drie voordele van eenheid met Christus van besondere belang vir Paulus se begrip van die toepassing van verlossing: gratis regverdigmaking, heiligmaking deur die Gees bewerkstellig, en verheerliking.

Gratis regverdigmaking. In ons inleiding het ons genoem dat dit algemeen geword het in sommige kringe om Paulus se klem op vereniging met Christus en sy lering oor forensiese regverdigmaking teen te staan (1 Kor 1:30; 6:11).Dit is egter 'n growwe dwaling. Die Hervorming was verseker reg om aan te voer dat die hoofkenmerk van Paulus se lering die leerstelling van regverdigmaking deur genade en geloof alleen was. Verder, in teenstelling met die meer onlangse beweringe deur skrywers wat die "nuwe perspektief" op Paulus aanhang, sien Paulus duidelik regverdigmaking as 'n "soteriologiese" tema (wat die koms van 'n verlosser predik). Regverdigmaking beantwoord nie slegs die vraag of heidene sowel as Jode tot God se verbondsvolk behoort nie, soos baie skrywers van die nuwe perspektief volhou. Dit beantwoord primêr die vraag of enige sondaar, Jood of heiden, aanvaarding by God kan vind ten spyte van sy sonde en skuld.

Volgens Paulus, regverdiging is 'n genadige daad van God waardeur Hy vergewe die sondes van die gelowiges en verklaar hulle regverdig is op grond van die toerekening van die geregtigheid van Christus (Rom. 4:1-5; 5:15-17, 10: 3, 2 Kor 5:21;. Phil 3:9).. Alhoewel almal het gesondig, was Christus het na die dood vir die sondes van Sy volk en het vir hulle regverdigmaking (Rom. 4:25). Afgesien van enige "werke" wat in gehoorsaamheid aan die wet, God regverdig die wat aan Christus deur die geloof ontvang (Rom. 3:28; Gal 2:16.). Hierdie voordeel van die regverdiging is 'n deeglik eskatologiese seën van redding, wat verklaar dat daar is "nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus" (Rom. 8:1).

Gees-outeur van heiligmaking. Almal wat aan Christus verenig is, is bewoon deur Sy lewe-gewende Gees (Rom. 8:4-11). Gelowiges is nie net regverdig verklaar in 'n vrye regverdiging, maar hulle is ook vernuwe na die beeld van Christus (2 Kor. 3:17-18). Die krag en heerskappy van sonde is gebreek. Deur middel van hul eenheid met Christus in Sy dood en opstanding, gelowiges is nou te beskou hulself as dood vir die sonde en lewendig aan die geregtigheid (Rom. 6:12-14). Die nuwe status wat gelowiges geniet (regverdiging) is altyd saam met 'n hernude lewe van gehoorsaamheid, wat in die gelowiges werk is deur die Gees van Christus (heiligmaking).

Verheerliking. Al is dit die gewoonte om te dink aan verheerliking as die toekomstige volvoering van die gelowige se verlossing, Paulus praat van verheerliking as 'n geskenk en' n toekomstige werklikheid (Rom. 8:18 ff, 30.). As gevolg van die intieme vereniging van gelowiges met Christus, die verheerliking van Christus in Sy opstanding en hemelvaart is ook die verheerliking van gelowiges. Nou reeds gelowiges sit met Christus in die hemele (Ef. 2:6). Maar daar bly die verwagting van 'n nog-toekomstige verheerliking van gelowiges (2 Thess 1:10.). So lank as wat hulle leef in hierdie wêreld, gelowiges wag in spanning vir die dag wanneer hul "liggame van vernedering" sal getransformeer word om te wees soos Christus se verheerlikte liggaam (Fil. 3:21).

Die Evangelie volgens Saint Paul kan opgesom word as die heerlike boodskap van God se vervulling van al Sy beloftes van verlossing vir Sy volk in Christus. Die sentrale boodskap van al Paulus se prediking is redding deur die gekruisigde en opgestane Christus. Christus het voorsien 'n versoening vir die sondes van Sy volk dat die antwoorde op elke aspek van hul sondige toestand. Deur die geloof het-eenheid met Christus, gelowiges geniet al die voordele van hierdie versoenende werk. In die merkwaardige woorde van 2 Korintiërs 5:17: "As iemand in Christus is, hy is 'n nuwe skepping. Die ou dinge het verbygegaan, kyk die nuwe het gekom "Diegene wat in Christus geniet 'n nuwe status van vrye aanvaarding by God, ten spyte van hul onwaardigheid as sondaars.. Hulle het ook ervaring van die genade van 'n nuwe lewe van gehoorsaamheid aan die "wet van Christus" deur die werking van die Heilige Gees. En hulle ken die genade van die huidige sowel as toekomstige verheerliking, toe die "eerste vrugte" van verlossing in Christus sal die kwessie in die eskatologiese oes van 'n volledige deelname in Christus se opstanding die oorwinning